Kısaca Amin Maalouf; 1949’da Lübnan’da doğdu. Ekonomi ve toplumbilim okuduktan sonra gazeteciliğe başladı; 1976’dan beri Paris’te yaşıyor. Çeşitli yayın organlarında yöneticilik ve köşe yazarlığı yapmış olan Maalouf, bugün vaktinin çoğunu kitap yazmaya ayırmaktadır.
Yukarıdaki alıntı az önce bitirdiğim kitabından; Tanios Kayası’ndan. Birçok kez sen Maalouf’un kitaplarını okumadın mı serzenişleriyle karşılaştıysam da çok oralı olmamıştım. Genelde; uçuk, hayal gücümü zorlayan romanlar okumayı tercih etmemdir belki bunun sebebi. (26 Aralık’ta yazdığım bu yazı eski sitem ile birlikte silinmişti, Maalouf’a kıyamadım buraya da kopyalıyorum)
Geçtiğimiz hafta, ısrarlara dayanamamamdan ziyade, ideefixe’deki indirimden dolayı yazarın 5 kitabını birden edinerek, 1993 yılında yazdığı ve Goncourt ödülü’nü kazandığı Tanios Kayası adlı eserini okumaya, daha doğrusu seyre daldım.
Eser, 1800’lü yılların ilk çeyreğine; Mehmet Ali Paşa’lı yılların Mısır’ına, Feodal yapının tam göbeğine götürüyor bizi.
Arka kapaktan;
Güzelliğini çarmıh gibi taşıyan bir kadın : Lamia.
Lamia’nın gölgesine sığındığı bir şeyh : Francis.
Yasak aşk meyvesi bir oğul : Tanios.
Başka bir kadın : Esma.
Bir serüven ve sadakat romanı.
Yazarın dili okadar akıcı ki, kah köylüler ile birlikte vergi verdim. Kah onlarla savaşa girdim. Yeri geldi Şeyh’e kızdım. Birkaç bölüm sonra şeyh’ime hak verdim.
Maalouf hakkında yorumları okuduğumda; Semerkant (1988) ve Afrikalı Leo’nun (1986) en iyi iki kitabı olduğunu öğrendim. Bu yazarın Tanios Kayası ile bende bıraktığı izi, diğer romanları ile daha da derinleştireceğine eminim. Mutlaka okunması gereken, kitaplığınızda yerini alması gereken eserler.
Sevgili Emre, güzel bir yazı olmuş, ellerine sağlık.
Diyorum ki Emre; sana Maalouf’un tüm kitaplarını getireyim. Mutlaka okumalısın. Büyük kayıp 🙂
Emre’cim güzel yazılar aynen devam 🙂
Semerkant ve Yüzüncü Ad benim “en”lerimdir. Emin Maluf derim kendilerine:) Blogunu pek bir beğendim. Artık takip etmek üzere, iyi yazmalar dilerim.