Kazan-Kazan İlkesi

Türkiye’nin en bilinen VIP hizmetler veren assistance kartının kurulumunda, kartın sahibi kuruluş ile yapılan toplantıların hizmet kalite standartlarının yakalanması ve verilecek teminatlar üzerine yoğunlaştığı sırada, daha önce belirlenen koşulların oluşması durumunda kart sahibine ücretsiz kiralık araç tahsisi yapılması konusunda mutabık kalınmıştı.

Sözleşme detayına girmeden önce; araç çekme, çilingir, konut yardım, havaalanı aktarımı vb. ücretiz hizmetleri aldığımız assistance şirketlerinin nasıl çalıştığın kısaca değineceğim.

Bu şirketler özellikle sigorta şirketleri ile, poliçe başına 10 ila 30 TL arasında değişen rakamlarda anlaşarak, teminatlarda belirtilen hizmetleri, belirtilen miktarlarda karşılayacaklarına dair bir akit yaparlar. Poliçelerde oluşacak her hasar o poliçe için tahsil edilen bu rakamlardan karşılanacaktır. Dolayısıyla hasara dönüşmeyen, dönüşse bile maliyeti az olan poliçeler şirketin karına direk etki edecektir.

Mutabık kaldığımız araç tahsisi teminatına dönelim. İlgili madde teminata konu olan aracın yürümez durumda olmasından dolayı servise çekilmesini müteakip 7 güne kadar ücretsiz araç vermemizi gerektiriyordu. “Aracın yürüyemeyecek durumda olması” olmazsa olmaz koşuldu.

Buna rağmen, sözleşmenin üst yönetimimiz tarafından değiştirilerek, “aracın yürüyemeyecek durumda olması” ibaresinin çıkarıldığını ve imzalandığını öğrendik. (başka bir yazı konusu olacak) Bu şu anlama gelmişti. Herhangi bir araç, boyası çizilse dahi servise girdiğinde boyanın kuruması, renk tonunun tutturulması vb. nedenlerden dolayı en az 2-3 gün ücretsiz araç tahsisi…

Kart sahibi kuruluş, assistance şirketinin zarar edeceğini bile bile bu maddede ısrar edince tek bir tarafın kazandığı müşterilerinde hizmet alamamaktan dolayı şikayetçi olduğu bir model ortaya çıktı. Sonuç; assistance şirketi sözleşmenin süresi tamamlanana kadar dayandı. Kart sahibi kuruluşta aynı teminatları verebilecek başka bir firma bulamayınca; birçok hizmeti kendisi sağlamaya başladı.

Yapılan sözleşmelerde karşılıklı iki tarafında birbirinin çıkarını kolluyor olması, karşı tarafın bilerek veya farkında olmadan zarar edeceği sözleşmelere imza atmak başarı olarak nitelendirilmemeli. Kazan-Kazan ilkesine ters düştüğü unutulmamalıdır.